Изложбата беше подготвена за Денот на Ретки Болести, 2015 година, од страна на платформата за активизам, „Лице в лице“, во соработка со „Холистик“, со поддршка на организацијата „Живот со предизвици“ и со Националната алијанса за ретки болести на Република Македонија.
Огнен Јанески и Аземина Куртиши
„Вивнување“
Аземина е прв пациент со дијагностицирана ретка болест на Гоше, која доби соодветна терапија од државата.
Без неа, оваа болест во крајната фаза го доведува пациентот до состојба во која не може да се движи, со тегоби и здебелувања на црниот дроб, остеопороза и со предвиден краток век на живот.
Навремена дијагноза и соодветна терапија, и животот што бил загрозен добива ракетен погон доволен да ги достигне ѕвездите.
Ана–Марија и Вера Милошевска
„Гушни ја реткоста!“
Забавено растење, нарушена координација, дишење, намалени комуникациски и когнитивни способности се карактеристика на синдромот РЕТ, болеста што го напаѓа само женскиот пол.
Боите во секојдневието на Ана-Марија е тешко да се замислат.
Нашиов свет, пак, низ нејзините очи, се чини, е малку попредвидлив. Незаинтересиран, неинформиран, студен. Лица, речиси безживотни.
За приближување на двата света доволни се прегратка, поглед, разбирање.
Марко Новески и Андреј Арсов
„Дај побрзај!“
Долг и искршен е патот на лицата со ретки болести низ лавиринтите во кои се борат за вистинската дијагноза, на која, понекогаш, чекаат и по неколку години.
На Андреј, синдромот на Алажил, болест што ги зафаќа жолчните канали, црниот дроб, срцето и другите органи, му бил дијагностициран уште по првите два месеца од симптомите на болеста.
Тој и Марко низ својата игра, што на самото место ја измислија и ја нарекоа „Збунка“, повикуваат на иницијативи за еднаков успех во дијагностиката на ретките болести.
Ива Петревска и Дани Димитровска
„Ѕвончe во меур од сапуница“
И слабиот допир, притисок, малата повреда или гребаница се голема закана за кожата на Ива, нежна како меур од сапуница. Најмалите активности во нејзиното детско секојдневие се причина за создавање болни рани по телото, кои бараат постојана грижа и преврски, но често е зафатена и слузокожата на внатрешните органи.
Во моментов не постои официјална терапија за епидермолизис булоса.
Виктор Димитријоски и Бубо Каров
„Палачинки? Не, благодарам“
Виктор по својот изглед и по своите интереси воопшто не се разликува од врсниците, но се разликува по нешто друго. Тој никогаш во својот живот не пробал чоколада, палачинки, сладолед, ореви, јајца, соја, месо или бел леб. Од самото раѓање е на специјален режим на исхрана, која е исклучително скапa. Неможноста неговиот организам да се соочи со внесените протеини на вообичаен начин, го прави нервозен, бесен, агресивен и плашлив од места со многу луѓе, а во одминат стадиум, болеста фенилкетонурија може да доведе до физичка и до ментална ретардација.
Ѓурѓица Каева и Бени
„Сини усни“
Кислородот е луксуз, како што вели самата. И најмал физички напор, чекорење, качување по скалила, го заробува здивот на Ѓурѓица, а сините усни се првата придружна појава на оваа болест.
Пулмоналната хипертензија е тешка, прогресивна болест, која прво ја загрозува работата на белите дробови, а потоа и на срцето.
Станува збор за болест што ги погодува речиси сите возрасти, а лекувањето е многу скапо.
Болеста не избира возраст, може да е вродена или здобиена.
Дејан Анѓелески и Индира Кастратовиќ
„Предизвик“
Отоците на различни места на телото на Дејан го прават неговото секојдневие крајно компликувано. Наједноставните потези можат да бидат екстремно болни, а вообичаените активности – невозможни да се извршат. Некои од отоците можат да бидат животозагрозувачки, особено тие на грлото или на респираторниот тракт. Првите знаци на болеста ХАЕ може да се јават во детството и/или во адолесценцијата. Досега не е откриен лек за ова заболување за кое, иако е ретко, постојат терапии за третман, од кои, за жал, ниту една не е достапна во Македонија.
Пеце, Марта и Викторија
„Бенд“
Поради болеста ФОП, мускулите на Викторија се претвораат во коски и таа сега е фиксирана во определена позиција во својата електронска количка.
При Штрумпфеловиот синдром, пак, мускулите атрофираат, а така движењето ѝ станува сѐ потешко на Марта.
Овие прекрасни девојки со класични интереси на тинејџерки ја сакаат музиката, постојано се на „Фејсбук“ и на „Вајбер“ и уживаа во шминкањето и во пеењето за заедничката, распеана фотографија со Пеце.
Славче Шоповски и Тони Зен
„Треперење“
Нарушена координација, треперење на рацете и други неконтролирани движења се последица на Вилсоновата болест од која во Македонија страдаат 15 луѓе, а се појавува меѓу шестата и 12-тата година од животот.
Организмот на Славче место да го исфрла вишокот бакар, кој клетките го користат за животни функции, го таложи во црниот дроб создавајќи слободни радикали, кои предизвикуваат проблеми на другите органи и на мозокот.
Тој не смее да спортува, а препаратите што мора да ги зема не се на позитивната листа на лекови, ниту, пак, се регистрирани во земјава.
Весна Алексовска и Тања Кокев
„Дистанца“
Само малку поенергична прегратка беше доволна причина за појава на скршена коска или модринка на нејзиното тело.
Недостигот од ензим доведува до наталожување на гоше-клетките во органите и во коскената срцевина. Поради тоа, органите се зголемуваат, а коските се подложни на фрактури. Модринки, замор, несвестица се секојдневни возможни симптоми на лицата со нетретирана болест на Гоше.
Весна пет години е на терапија, има стабилизирана состојба и води сосема нормален живот.
Бојан Чунде и Ребека
„1:10.000“
Хемофилијата не може да се пренесе како настинка бидејќи најчесто е наследна или настанува со генетска промена.
Ако се повреди, раната на Бојан нема да крвави побрзо, туку подолго од вообичаеното, поради слабиот фактор на коагулација на протеинот одговорен за згрутчувањето на крвта. Болеста се јавува кај еден од 10.000 луѓе и се карактеризира со долги внатрешни и надворешни крвавења.
Во Македонија има околу 300 регистрирани лица со хемофилија.
Игор Пармаковски и Кристина Арнаудова
„Те разбирам!“
Болка, непријатност и проблеми со варењето на храната се главните последици што ги чувствува Игор соочувајќи се со Кроновата болест, која се манифестира со воспалување и со потекување на дигестивниот тракт. Најголем дел од симптомите на оваа болест го зафаќа гастроинтестиналниот систем, од устата до крајот на дебелото црево, но од пациентите се пријавени и симптоми што влијаат на мозокот и на нервниот систем.
Се верува дека отстранувањето на дебелото црево е лек за пациентите со улцерозен колитис. Но, оперативниотзафат е „лек“ откако конвенционалните методи на лекување не носат подобрување на состојбата.